• Zajęcia logopedyczne

        • ZAJĘCIA PROWADZI:
          PANI mgr ALEKSANDRA MARSZAŁ-WIĘCKOWSKA


          UCZESTNICY:
          DZIECI ZAKWALIFIKOWANE DO ĆWICZEŃ PRZEZ OSOBĘ PROWADZĄCĄ

          NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE WADY WYMOWY U DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM:
          - Sygmatyzm - jest to najczęściej spotykane zaburzenie u dzieci, czyli tak zwane seplenienie. Polega na polega na nieprawidłowej artykulacji głosek s,z,c,dz, lub
          sz,ż,cz,dż oraz ś,ź,ć,dź. Najczęściej spotykany jest sygmatyzm interdentalny, czyli seplenienie międzyzębowe (mysz- mys, myś; szafa- safa, śafa; żaba- zaba, źaba). W zależności od miejsca wadliwej artykulacji wyróżniamy najczęściej spotykany sygmatyzm międzyzębowy (język jest spłaszczony i wysuwa się między zęby, a powietrze rozprasza się po całej powierzchni), wargowo-zębowy (dolne siekacze stykają się z górną wargą lub górne siekacze z dolną wargą, język nie bierze udziału w artykulacji), boczny (przy artykulacji bocznej dziecko nie emituje powietrza w linii prostej, lecz z jednej strony lub z obu stron) i przyzębowy (szeroki język zbliża się do wewnętrznej strony siekaczy). Rzadziej spotykany jest sygmatyzm świszczący, krtaniowy, gardłowy, nosowy.

          - Rotacyzm – również, obok sygmatyzmu, często spotykana wada, która polega na zaburzonej, nieprawidłowej artykulacja głoski r (rower- lowel, jowel).
          R języczkowe (tzw. francuskie) jest najczęstszą formą rotacyzmu- wymowa polega na wibracji języczka będącego zakończeniem podniebienia miękkiego. Język pozostaje bierny. Głoska r może być też zastępowana inną l lub j. Niekiedy r wymawiane jest nieprawidłowo: wargowo, policzkowo lub tylnojęzykowo.

          - Mowa bezdźwięczna- polega na tym, że głoski dźwięczne zastępowane są odpowiednimi głoskami bezdźwięcznymi, np.: zamiast b dziecko wymawia p (np. zamiast bułka-półka), zamiast głoski d wymawiane jest t (domek-tomek), głoska w wymawiana jest jako głoska f (wafel-fafel).

          - Kappacyzm - polega na wadliwej artykulacji głoski k (kura-tura)

          - Gammacyzm - polegający na wadliwej artykulacji głoski g (góra-dóra; gitara- ditara)

          - Lambdacyzm - to wadliwa artykulacja głoski l (lalka- jajka; las- as)

          - Mogilalia (elizja dźwięku)- polega na braku realizacji danej głoski dźwięcznej (koza-koa, góra- óra, woda-oda)

          - Paralalia (substytucja dźwięku) –jest zastępowanie jednej głoski dźwięcznej inną głoską bezdźwięczną (woda- fota, żaba-szaba, dom-tom).

          Pamiętajmy, iż wszystkie rodzaje zniekształceń głosek oraz nieprawidłowości w budowaniu wypowiedzi słownych wymagają jak najwcześniejszej konsultacji logopedycznej. Dzieci do około 7 roku życia powinny w prawidłowy sposób realizować wszystkie trudne głoski, czyli sz, ż, cz, dż, r.

          cytowano za: mgr Beata Przeczewska - logopeda, Grudziądz

          Bibliografia:
          1.Demel G., Minimum logopedyczne nauczyciela przedszkola, WSiP, Warszawa, 1978.
          2.Sawa, B., Dzieci z zaburzeniami mowy, WSiP, Warszawa, 1990.
          3.Skorek, E., M., Oblicza wad wymowy, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2001.
          4.Spionek, H., Zaburzenia psychoruchowego rozwoju dziecka, PWN, Warszawa,1961.

          JAK WYKONYWAĆ ĆWICZENIA LOGOPEDYCZNE Z DZIECKIEM W DOMU? FILM:

          http://www.poradnikzdrowie.pl/filmy/jak-wykonywac-cwiczenia-logopedyczne-z-dzieckiem-w-domu,0_fktm6cg4/

          Jak motywować dzieci do utrwalania prawidłowej wymowy w domu?

          Dlaczego trzeba utrwalać prawidłową wymowę z dzieckiem w domu, a nie wystarczy tylko na zajęciach z logopedą?

          W większości sytuacji same ćwiczenia w gabinecie z logopedą to za mało, aby pobudzić u dziecka prawidłowy rozwój mowy. Konieczne jest regularne kontynuowanie ćwiczeń logopedycznych również poza zajęciami logopedycznymi. Wówczas następuje utrwalanie i rozwój umiejętności,  które dziecko nabyło podczas pracy z logopedą.

          Regularna praca nad wymową w domu (poza zajęciami logopedycznymi) przyspiesza nabywanie prawidłowej mowy, podczas gdy brak tej pracy opóźnia nabywanie umiejętności prawidłowego posługiwania się mową.

          O czym należy pamiętać wykonując ćwiczenia logopedyczne  w domu?

          • Zadbaj o stałą porę wykonywania ćwiczeń. Dziecko łatwiej zaakceptuje konieczność wykonywania ćwiczeń logopedycznych, jeśli staną się one częścią codziennego rytuału. W przypadku młodszych dzieci jako punkt odniesienia w czasie można wybrać rodzaj zajęć, po których, lub przed którymi następują ćwiczenia (np. ćwiczymy dwa razy dziennie – raz po obiedzie, a raz przed dobranocką).
          • Lepiej ćwiczyć krócej, po kilka razy dziennie niż raz a długo. Wówczas ćwiczenia nie będą takie nużące. Takie rozłożenie w czasie ma też korzystny wpływ na kształtowanie się nawyków prawidłowego mówienia. Dziecko stopniowo przyzwyczaja się do tego, aby regularnie zwracać uwagę na to, jak mówi, a nie tylko raz w tygodniu w gabinecie logopedycznym. W ten sposób wypracowuje u siebie mechanizm autokontroli mowy i sprawniej przejdzie etap utrwalania w mowie spontanicznej.
          • Zadbaj o to, aby jak najwięcej uczyć poprzez zabawę. Ćwiczenia nie mogą być dla dziecka karą, tylko przyjemnością. Można zaopatrzyć się w kilka atrakcyjnych pomocy dydaktycznych lub przygotować je razem z dzieckiem (np. korzystając z inspiracji na blogu www.logopediapraktyczna.pl) ;). Własnoręczne przygotowanie pomocy do ćwiczeń dodatkowo wzmocni poczucie więzi między nami i dzieckiem, a także sprawi, że dziecko chętniej weźmie udział w „wykorzystaniu” nowej zabawki dydaktycznej.  Można też wykorzystać ulubione  zabawki dziecka, aby wpleść w zabawę „logopedyczne treści edukacyjne” (np. wyrazy zawierające ćwiczoną głoskę lub ćwiczenia buzi, języka, ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia emisji głosu).
          • Unikaj zwrotu „ćwiczenia logopedyczne”, kiedy próbujesz nakłonić dziecko do wykonywania tychże. Lepiej mówić  „zabawa”, albo po prostu nazwać czynność, którą będzie wykonywana, np. „będziemy gimnastykować buzię i język”. Oczywiście nie popadajmy w przesadę w unikaniu zwrotu „ćwiczenia logopedyczne” :)
          • A co jeśli czasem trzeba wykonać żmudne i mało ciekawe ćwiczenia? Przeplataj zabawę nauką! Równie dobrze można poprosić dziecko o powtarzanie słów, zwrotów i zdań kiedy koloruje lub bawi się czymś spokojnie, albo wykonywać miny przed lustrem podczas codziennych czynności higienicznych. Nie bójcie się żmudnych ćwiczeń! Nasze pociechy muszą przyzwyczajać się, do tego, że od czasu do czasu trzeba zrobić coś, co jest z pozoru nieciekawe i nudne. Raczej staraj się pokazać, że nawet pozornie nudne zajęcia można uczynić przyjemnymi, jeśli się odpowiednio za to zabrać.
          • Rozwijaj u dziecka prawidłową wymowę angażując wiele zmysłów. Im więcej zmysłów dziecka zaangażujemy w rozwój i kształtowanie prawidłowej mowy i komunikacji, tym skuteczniejsze będą nasze zabiegi i działania w tej sferze.
          • Wykorzystuj każdą naturalną sytuację, aby „przemycić” kilka słówek do utrwalenia lub ćwiczeń. W jednym z kolejnych akapitów znajduje się kilka propozycji, które można wykorzystać podczas codziennych czynności lub wykonywania obowiązków.
          • Ćwicz razem z dzieckiem. Czasem dorośli wstydzą się robienia dziwnych min przed lustrem. Niepotrzebnie! Nasza buzia jest pięknym narzędziem. Jeśli należysz do tych „wstydliwych” – pozbądź się fałszywego wstydu i doceń, co nasza buzia i język potrafią zrobić. Pewnie sam będziesz zaskoczony! :)
          • Staraj się przystępować do ćwiczeń zrelaksowanym (dotyczy to zarówno dorosłych, jak i dziecka). Nie odkładaj ćwiczeń na sam koniec dnia, kiedy wszyscy są zmęczeni. Trudniej wówczas współpracować i efekty też będą gorsze.
          • Zaangażuj całą rodzinę do zabaw utrwalających wymowę. Można pokazać domownikom, jak się „bawić w poprawne mówienie” i bawić się razem! Dla dziecka będzie to przyjemna odmiana i przede wszystkim czas spędzony z najbliższymi.
          • Dbaj o prawidłowość własnej wymowy. Bywa, że dorośli mówią niedbale, zbyt szybko, mało wyraźnie. Pamiętaj, że przykład idzie z góry! Zadbaj o prawidłowość własnej wymowy na miarę swoich możliwości.
          • Uświadamiaj dziecko, jakie skutki przyniosą wykonywane ćwiczenia [przepraszam – zabawy logopedyczne :) ]. Starszym dzieciom można przedstawić korzyści krótko i długofalowe, jak np. akceptacja  ze strony rówieśników, brak strachu przed wypowiadaniem się na forum klasy. Młodszym dzieciom możemy powiedzieć,  że język będzie silny, buzia będzie umiała robić różne trudne sztuczki, a słowa, które wydawały się do tej pory trudne do wymówienia będą „odczarowane”, czy też „obudzone z głębokiego snu”, bo wszystkie chcą być używane.
          • Bądź cierpliwy i konsekwentny. Nie wolno wyśmiewać dziecka, jego wady ani braku postępów. „Nie od razu Rzym zbudowano”. Czasem mijają długie tygodnie zanim pojawią się pierwsze efekty terapii. Konsekwencja w realizowaniu ćwiczeń logopedycznych w domu jest ubezpieczeniem sukcesu!
          • Regularnie kontaktuj się z logopedą prowadzącym terapię, aby konsultować postępy i sposób wykonywania ćwiczeń.

          Ważna kwestia: Motywacja

          Motywacja do ćwiczeń to coś, co raczej nie przyjdzie samo. Jeśli jesteście szczęściarzami, których dziecko „samo chce”, to wspaniale! Pamiętajcie jednak, że nawet najchętniej współpracujące dziecko miewa czasem „przestoje” w rozwoju i swoje „kryzysy” związane z motywacją do ćwiczeń. Są one zjawiskiem naturalnym. Motywację trzeba cegiełka po cegiełce budować i wzmacniać.

          Pamiętaj o wszystkich wskazówkach zawartych w dziale „O czym należy pamiętać wykonując ćwiczenia logopedyczne w domu?”. To dobry fundament do zbudowania motywacji!

          Motywowanie dziecka do ćwiczeń logopedycznych w domu zacznij od… siebie!  Tak, tak, to nie żart. Czasem my dorośli mamy większy problem do zmotywowania samych siebie do ćwiczeń w domu. W ogromnym pędzie codzienności, w niezliczonej ilości obowiązków i kłopotów, traktujemy takie ćwiczenia jako „jeszcze jeden ciężki kamień w naszym plecaku”. A można przecież inaczej. Jeśli potraktujemy ten czas jako „bycie razem”, dołożymy do wszystkiego dobrą zabawę i więź emocjonalną, to efekty przyjdą łatwiej niż się spodziewamy.

          Chwal dziecko nawet za najmniejsze postępy – nic tak nie zmotywuje do dalszej pracy jak pochwały ze strony bliskich i ważnych dla niego osób. W trakcie ćwiczeń wystarczy krótkie i entuzjastycznie wypowiedziane: „Dobrze!”, „Świetnie!”, „Dobrze sobie radzisz!”, „Właśnie tak!”, „Super!” , „Pięknie!”. Tuż po ćwiczeniach podsumujmy krótko pracę dziecka: „Świetnie Ci dziś poszło!”, „Mówisz coraz wyraźniej!”, „Dobra robota! Brawo, tak trzymaj!”.

          Małe (cząstkowe) nagrody  rzeczowe – Dziecko musi wiedzieć, że robi postępy. Jeśli ładnie dziś ćwiczyło nagrodź jego ciężką pracę. Przygotuj tabelę w której będziecie naklejać naklejki, przybijać stempelki, rysować małe obrazki za dobre wykonanie ćwiczeń w ciągu dnia. Dzieci ucieszą się też z małych porcji smakołyków jako nagrody (najlepiej „przemycić” zdrowe przysmaki naszych milusińskich!).

          Duże nagrody – otrzymywane przez dziecko po osiągnięciu pewnego etapu (np. uzbieraniu określonej liczby naklejek, stempelków czy obrazków – nagród cząstkowych). Może to być wyjście do jakiegoś „przybytku” zabaw, zrobienie razem z mamą i tatą jakiejś niecodziennej rzeczy. Umówmy się wcześniej, co będzie nagrodą i po jakim etapie dziecko może ją otrzymać. Przypominajmy często o tzw. „dużej nagrodzie”.

          Dostaliśmy pakiet ćwiczeń logopedycznych do wykonywania domu – jak je stosować na co dzień?

            • Zastanów się z jakimi sytuacjami na co dzień masz do czynienia (jazda autobusem do szkoły, jazda samochodem, czynności higieniczne, np. mycie zębów, kąpiel, przygotowanie posiłków, prasowanie, pranie, zakupy, odrabianie lekcji, wspólna zabawa, czytanie dziecku książki…).
            • Wybierz te sytuacje, w których jesteś razem z dzieckiem i zapisz nazwę sytuacji – każdą na osobnej karteczce (np. spacer, zakupy, jazda samochodem do szkoły itd.).
            • Rozłóż karteczki przed sobą i zastanów się, które ćwiczenia możesz wykonywać w danych sytuacjach. Przyporządkuj ćwiczenia do sytuacji, w których możesz je wykonać. Przygotuj sobie „rozkład zajęć” na kolejne dni .
            • I… Ćwiczcie razem! Masz już opisane ćwiczenia, wiesz, kiedy możesz je z dzieckiem wykonać. Teraz pozostaje nam tylko działać z nastawieniem na sukces! :)

          Przykłady zabaw logopedycznych, które można wykonywać w codziennych sytuacjach

          • robienie bąbelków w kubku do płukania jamy ustnej rurką do napojów,
          • przenoszenie chrupek z miski do miski za pomocą rurki do napojów,
          • oblizywanie warg posmarowanych dżemem, miodem lub kremem czekoladowym,
          • pice gęstych napojów przez cieniutką rurkę (soki, rozrzedzony budyń, kisiel czy shake),
          • można przykleić do podniebienia opłatek lub kawałek andrucika, dziecko powinno go odkleić językiem szeroko otwierając przy tym usta,
          • sytuacja „Zakupy”. Podczas wkładania zakupów do wózka: dziecko ma włożyć tylko te produkty, które mają w nazwie ćwiczoną głoskę,
          • sytuacja „Zakupy”. W długiej kolejce do kasy:  dziecko nazywa produkty z ćwiczoną głoską, które znalazły się w wózku,
          • rozmawiaj z dzieckiem o tym, co robiło na zajęciach logopedycznych; dzieci chętnie o tym opowiedzą przy okazji utrwalając zdobyte tam umiejętności,
          • kiedy dziecko utrwala wymowę głoski w mowie spontanicznej, możemy umówić się na sygnał, który wskaże dziecku, że „zapomniało się” i mówi „po staremu”, np. rodzic nie odpowiada na pytanie dziecka, jeśli ono mówi niepoprawnie. UWAGA: tę metodę można stosować wówczas, gdy dziecko dobrze opanowało już wymowę danej głoski i uczy się używania jej w codziennych sytuacjach (czyli kształtuje nawyki używania głoski na co dzień),
          • przygotuj pomoce do ćwiczeń razem z dzieckiem lub wykorzystajcie gry i zabawki, które posiadacie już w domu,
          • wykonaj grę planszową, w której będą wykorzystane słowa, zwroty lub zdania do utrwalenia. Może to też być „Memo” czy „Piotruś” z obrazkami, których nazwy zawierają ćwiczone głoski.
          • dla małych odkrywców – zagrajcie z dzieckiem w grę „Poszukiwanie skarbów”. Ukryte skarby to karteczki ze słowami, wyrażeniami lub zdaniami do utrwalenia, albo ćwiczeniami – zadaniami do wykonania. Chowamy je w różnych miejscach domu i rysujemy mapę z drogą do „skarbów”. Zadaniem dziecka jest je odnaleźć, a następnie prawidłowo powtórzyć. Samo odnalezienie „skarbu” jest już nagrodą, ale można ustanowić dodatkową nagrodę – punkt za prawidłowe powtórzenie materiału językowego,
          • rysuj obrazki, które dzieci muszą pokolorować lub dokończyć wymawiając przy tym trudne słowa (w trakcie rysowania prowadzimy dialog z dzieckiem w taki sposób, aby w odpowiedziach musiało użyć „trudnych” słów z ćwiczonymi głoskami),
          • w zabawie z dzieckiem wykorzystaj „trudne” wierszyki lub zabawy paluszkowe.

          Skąd wziąć materiał do ćwiczeń logopedycznych w domu?

          • Najprościej? Od logopedy prowadzącego terapię.
          • Poszukajcie gier logopedycznych on-line (mogą stanowić element pracy nad wymową i jednocześnie nagrodą za wykonanie ćwiczeń logopedycznych w innej formie). Pamiętajcie, aby wyznaczyć jasne granice czasowe korzystania dziecka z komputera i nigdy nie zostawiajcie go sam na sam z Internetem!
          • Jeśli brakuje Wam czasu nie bójcie się kupować gotowych pomocy logopedycznych do utrwalania prawidłowej wymowy. Są one nie tylko dla logopedów. Wiele z nich przeznaczonych jest także dla rodziców, którzy pracują z dziećmi poza zajęciami logopedycznymi (jako uzupełnienie terapii logopedycznej). Można je kupić przez Internet, a coraz częściej również w zwykłych (niespecjalistycznych) księgarniach stacjonarnych.
          • Można też zajrzeć do bloguwww.logopediapraktyczna.pl w poszukiwaniu inspiracji na uatrakcyjnienie ćwiczeń
    • Kontakty

      • Przedszkole Nr 6 "Pszczółka Maja"
      • tel:614361355 tel/fax:616402420
      • 62-300 Września, ul.Zielonogórska 17 Poland
  • Galeria zdjęć

      brak danych